Een rustiek aandoende kabouter met een sterk landelijke uitstraling; misschien is het te wijten aan mijn voorstellingsvermogen maar ik zie hem in een polderlandschap leunen tegen een hek terwijl hij op een strootje kauwt en bedachtzaam voor zich uit kijkt, in diepe filosofische gedachten verzonken over de grote vraagstukken van het leven.
In werkelijkheid zat hij op een krukje in mijn keuken toen ik deze schets van hem maakte (daar heb ik 's avonds het beste licht). En toen ik hem vroeg waar hij over nadacht, antwoordde hij dat hij dacht aan de pap die hij die morgen als ontbijt had gegeten.
Misschien is het maar beter om de verbeeldingskracht gewoon zijn werk te laten doen zonder je al te veel te laten hinderen door communicatie, waar je over het algemeen toch niet echt gelukkiger door wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten